รีวิว Ouija: Origin of Evil
รีวิวหนัง netflix ไม่เก่าไม่ใหม่ไปสำหรับ Ouija: Origin of Evil กำเนิดกระดานปีศาจ ที่เพิ่งเข้าสตรีมมิ่ง Netflix ไปสดๆร้อนๆ ภาพยนต์สยองวัญจากฝีมือสุดยอดผู้กำกับสาย Horror อย่าง Mike Flanagan (ไมค์ ฟลานาแกน) ผู้กำกับที่เรียกได้ว่าเป็นเจ้าพ่อหนังสยองขวัญที่โดดเด่นและต้องจับตามองไว้ให้ดี ผ่านการกำกับและสร้างสรรค์ผลงานอันได้แก่ “The haunting hill house” ที่ได้รับกระแสตอบรับอย่างล้นหลาม เรียกได้ว่าเป็นผลงาน horror ของยุคเลยก็ว่าได้ ต่อด้วย “The Haunting of Bly Manor” ผลงานภาคต่อของบ้านกระตุกวิญญาณ “Doctor Sleep” ผลงานภาคต่อของหนังสยองขวัญในตำนานในหนังเรื่อง “The Shining” (2019) และผลงานอื่นๆอีกมากมายที่จะไม่ควรพลาด
หากใครเป็นแฟนหนังของไมค์แล้วล่ะก็คงจะคุ้นหน้าคุ้นตานักแสดงในเรื่องนี้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็น Kate Siegel (เคท ซีเกล), Henry Thomas (เฮนรี โทมัส), Elizabeth Reaser (อลิซาเบ็ธ รีซเซอร์), Annalise Basso (แอนนาไลส์ บาสโซ่) และ น้องเล็กสุด Lulu Wilson (ลูลู่ วิลสัน) เป็นทีมนักแสดงสายสยองขวัญที่ผลัดหน้าผลักตากันปรากฎในหนังและซีรีส์ของไมค์หลายเรื่องมากๆ โดยเรื่อง Ouija: Origin of Evil นี้ ถือเป็นการนำเอาหนังเรื่อง Ouija ที่ฉายไปเมื่อปี 2014 กลับมาทำใหม่ ทั้งสองเรื่องนี้มีเนื้อหาของพล็อตเรื่องที่เหมือนกัน แต่อาจจะแตกต่างกันในแง่ของความสยองที่ผู้กำกับแต่ละคนต้องการจะถ่ายทอด แต่เนื้อหาทั้งสองเรื่องไม่ได้มีความต่อเนื่องกัน ทำให้สามารถรับชมเรื่องนี้ได้เลย หรือหากอยากจะดูทั้งสองภาคก็จะยิ่งเพิ่มความสยองเข้าไปอีก
เรื่องย่อ
ว่าด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นในลอสแองเจอลิส ปี 1967 ของ “อลิซ” คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีอาชีพรับดูดวงและมีความสามารถในการติดต่อสื่อสารวิญญาณ โดยมีลูกสาวทั้งสองคอยช่วยเหลือ “ลีน่า” และ “ดอริส” จนเกิดเรื่องราวขึ้นเมื่อวันหนึ่งอลิซได้นำเกมกระดาน Ouija หรือเรียกว่าอีจี เข้ามาเพื่อใช้ประกอบในการทำงานให้สามารถติดต่อสื่อสารกับวิญญาณให้ดียิ่งขึ้น ส่งผลให้อลิซและครอบครัวสามารถติดต่อกับพ่อและสามีที่จากไปได้ โดยมีกฎการเล่น 3 ข้อที่ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดมาก คือ 1. ห้ามเล่นคนเดียว 2. ห้ามเล่นในสุสาน และ 3. ต้องบอกลาทุกครั้งเมื่อเล่นเสร็จ และเกิดเรื่องอันน่าสะพรึงกลัวตามขึ้นมา เมื่อปรากฎว่าที่ติดต่อสื่อสารนั้นไม่ใช่พ่อของพวกเธอ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรและไปจบลงที่ตรงไหนต้องติดตามดูใน Ouija: Origin of Evil กำเนิดกระดานปีศาจ เว็บหนัง
รีวิว Ouija: Origin of Evil
การดำเนินเรื่อง
ด้วยเวลากว่า 1 ชั่วโมง 39 นาที ก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ระยะเวลาทั่วไปของหนังสยองขวัญ ในเรื่องเล่าด้วยธีมในยุค 90 ซึ่งค่อนข้างน่าสนใจและดีมากที่หยิบยกประเด็นของเกมกระดาน Ouija มาเล่า แม้จะถูกนำกลับมาทำใหม่ แต่ก็ถือว่าทำออกมาได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว ซึ่งเกมนี้มีลักษณะและวิธีการใช้งานไม่ได้แตกต่างกับผีถ้วยแก้วมากนัก ในด้านเนื้อหาถือว่าเรียบเรียงออกมาได้ดีมาก มีลำดับภาพและเสียงที่ดีมากๆชอบการใส่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆมาในหนัง
อย่างตัวโลโก้เปิดตัว Universal Picture Present ก็ใช้ตัวโลโก้ที่เป็นของในยุค 80-90 และในหนังถ้าสังเกตจะเห็นจุดๆซ่าๆคล้ายๆกับหนังที่ถ่ายด้วยฟิล์มในสมัยก่อน ถือว่าเป็นความประณีตและความใส่ใจที่ได้ถูกใส่เข้ามาผ่านตัวหนัง อีกหนึ่งสิ่งที่ค่อนข้างสร้างความตื่นเต้นคือมุมกล้องและภาพที่ออกมาค่อนข้างใหม่และในขณะเดียวกันก็สวยมาก ด้วยองค์ประกอบของนักแสดงและสถานที่ในเรื่องมันก็ยิ่งส่งทำให้คนดูจะยิ่งเชื่อและอินกับตัวหนังได้ง่าย
การแสดงของนักแสดงถือว่าสมบูรณ์แบบ แต่ที่โดดเด่นและทำให้เราประทับใจมาก คือการแสดงของลูลู่ วิลสัน ที่รับบท “ดอริส” เรียกได้ว่าสุดยอดมาก ซีนที่อธิบายความเจ็บปวดทำเอาเราขนลุกเลย นิ่งเงียบ เฉียบพลัน และเยือกเย็นสุดๆ วิธีการใช้สายตาและน้ำเสียงของน้องลูลู่มันดีมากๆ ต้องขอชื่นชมจริงๆ แคสนักแสดงมาได้ดีมากจริงๆ น้องลูลู่มีแววตาที่เหมือนคุณแม่อลิซในเรื่องมาก แววตาเศร้าๆความรู้สึกเยอะๆ ดีมากๆ ส่วนนักแสดงคนอื่นๆก็ทำออกมาได้ดีเช่นเดียวกัน
ซึ่งเอกลักษณ์ของผู้กำกับไมค์ ฟลานาแกน อีกอย่างหนึ่งคือการใช้นักแสดงชุดเดิมมาผลัดกันเล่นหนังของตัวเอง มันจึงเกิดการเชื่อมโยงกันแบบพิเศษขึ้นมาระหว่างนักแสดง คนดู ตัวหนัง และผู้กำกับขึ้นมา สำหรับเราเองเวลาที่ได้ดูหนังแบบนี้จะรู้สึกผูกผันกับตัวนักแสดงและตัวผู้กำกับมาก อย่างเรื่องนี้เองตอนแรกๆดูไม่รู้เลยว่าใครเป็นผู้กำกับ แต่พอเริ่มเห็นตัวนักแสดงโผล่ออกมา บวกกับกลิ่นอายความเป็นหนังสยองขวัญที่มีเอกลักษณ์แบบนี้ ก็สามารถรู้ได้เลยว่า ไมค์ ฟลานาแกน เป็นผู้กำกับ
ส่วนวิธีในการหลอก และตัวปีศาจ ค่อนข้างน่าสนใจ ส่วนตัวชอบวิธีการหลอก มันอึดอัดแล้วก็ลุ้นมากทีเดียว คือมุมกล้องในเรื่องเหมือนเราที่เป็นดู จะเป็นคนที่ส่วนมากได้เห็นผี แต่ตัวละครในเรื่องจะไม่ค่อยเห็น (ฮ่าๆ) ไม่รู้ทำไม แต่ก็เพิ่มความสนุกสนานให้เราเองได้พอสมควร มันมีความคลาสสิคแบบหนังสยองขวัญในยุคเก่าผสมอยู่ด้วย ส่วนในช่วงท้ายก็ทำออกมาได้ดีเลย ธรรมดาของการต่อสู้ระหว่างปีศาจและพระเจ้า ความดีและความชั่ว ดูหนัง
มันเป็นเหมือนสงครามที่ไม่มีวันจบ หนังแต่ละเรื่องก็มีวิธีการเล่า มีตอนจบที่แตกต่างกันไป ส่วนในหนังเรื่องนี้ก็มีตอนจบแบบที่ว่าใครชอบก็ชอบเลยแต่ถ้าเกลียดก็เกลียดเลย แต่ส่วนตัวก็ชอบนะ ดูหนักแน่นในการที่จะจบแบบนี้ดี เป็นการจบแบบสไตล์ไมค์ ฟลานาแกนจริงๆ ที่จะต้องแตกหัก เจ็บปวดและมีการสูญเสียเกิดขึ้นแบบไม่มีพื้นที่เหลือทิ้งไว้ให้กับความสงสัยหรือคำถามเลยแม้แต่น้อย
Ouija: Origin of Evil
สรุป
หนังเรื่องนี้ก็เป็นอีกหนึ่งหนังสยองขวัญ ผีหลอก ที่อัดแน่นไปด้วยความน่ากลัวและสยองแบบหลอนๆ มีวิธีการเล่า มีภาพที่ค่อนข้างดีและน่าสนใจ โดดเด่นและเป็นผลงานคุณภาพ ที่คอหนังสยองขวัญจะต้องถูกใจ และรับรองว่ามีลุ้นปิดตาดูกันบ้างแน่ๆ มาดูกันว่าผีถ้วยแก้วแบบยุค 90 เขาหลอกกันหลอนแค่ไหน ต้องดูให้ได้สำหรับ Ouija: Origin of Evil มีฉายแล้วที่ Netflix
หนังภาคต่อจากหนังเมื่อปี 2014 Ouija ที่สรุปแล้วเรียกกันว่า “วีจี” ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงออกเสียงอย่างงั้น ซึ่งภาคนี้ทำย้อนให้เป็นภาคกำเนิดมันซะ เพราะของเก่าไม่รู้จะไปต่อยังไงแล้ว มาภาคนี้หนังพากลับไปที่จุดเริ่มต้นของกระดานปิศาจสุดหลอน ให้รู้ความเป็นมาของมันซะเลย
ปี 1967 แม่ม่าย อลิซ แซนเดอร์ ได้ใช้กระดาน Ouija เพิ่มลูกเล่นใหม่ให้กับธุรกิจการเข้าทรงของเธอ และได้เชิญวิญญาณร้ายเข้าสู่บ้าน เมื่อวิญญาณสุดโหดครอบงำ ดอริส ลูกสาวคนเล็ก ครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวนี้ต้องเผชิญกับความกลัวเพื่อช่วย ดอริส และส่งวิญญาณที่สิงสู่เธอกลับคืนสู่โลกแห่งวิญญาณ พวกเขาต้องเผชิญความจริงที่ว่าเหล่าวิญญาณที่เปิดประตูเชื่อมต่อระหว่างโลกมนุษย์และวิญญาณ ไม่คิดจะยอมให้ใครปิดประตูเชื่อมต่อได้ง่ายๆ
ผมชอบตอนหนังเปิดตัวด้วยการใช้ภาพแบบหนังฟิล์มเก่าๆ ให้ความรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องหลอนคลาสสิคแน่นอน แต่มันก็แค่นั้น สักพักหนังก็เปลี่ยนไปเป็นภาพแบบปัจจุบัน อันนั้นไม่ว่ากัน หนังเล่าถึงเรื่องราวของครอบครัวเล็กๆ ที่มีแม่เป็นคนทรง ซึ่งดูมีที่มาที่ไปกว่าภาคแรกที่อยู่ดีๆ ก็มีตัวละครวัยรุ่นมาลองดีแล้วก็ตายให้ดูแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่ก็กลายเป็นข้อดีและข้อเสียไปในตัว การที่หนังเล่าปมประเด็นของครอบครัวมาตลอดทั้งเรื่อง ก็เลยกลายเป็นประเด็นดราม่าที่หนังเน้นเยอะจนเกินไป อาจจะทำให้บางตอนชวนง่วงนอนพอสมควร
ฉากหลอนถึงจะมีไม่เยอะแต่ทำได้ค่อนข้างโอเคในระดับนึง ไม่ได้สะดุ้งถึงขั้นเก้าอี้โยก แต่ก็ทำให้ตกใจได้ อาจจะเป็นเพราะ ตัวน้องที่เล่นเป็น ดอริส แสดงได้เข้าถึงบทบาทด้วยแหละ ทำให้ผีเด็กที่ปกติไม่ค่อยจะน่ากลัว มาทำให้น่ากลัวขึ้นได้หลายเท่า บรรยากาศที่หนังสร้างก็ค่อนข้างส่งให้อารมณ์ความน่ากลัวมันถูกขับออกมาได้ถูกที่ถูกเวลา เสียอย่างเดียวคือ ถ้าไม่ได้บอกว่าเป็นหนังเรื่อง Ouija ก็ไม่มีใครรู้หรอก เพราะหนังแทบไม่ได้เกี่ยวกับกระดานเลยแม้แต่น้อย
ตอนท้ายเรื่องสำหรับผม ผมชอบตรงที่หนังขมวดปมให้ไปเกี่ยวข้องกับภาคแรกได้อย่างดีเยี่ยม คือผมเชื่อว่าคนดูจำไม่ได้หรอกว่าภาคแรกเป็นยังไง แล้วใครเป็นใคร แต่หนังภาคนี้จะทำให้เราถึงบางอ้อ เมื่อดูจบ หรือถ้าใครยังจำไม่ได้ ตอนท้ายก็มี End Credit ให้ทบทวนความจำกันด้วย อย่าเพิ่งรีบลุก แต่ผมไม่ทันดู แต่หาอ่านเอาได้จากในเว็บนี่แหละ เรียกว่าจบได้ดี ไม่ชอบตอนต้น มาชอบตอนจบนี่แหละ เว็บดูหนัง
สุดท้ายท้ายสุด หนังอาจจะไม่ได้ดีเด่นโดนใจทุกคน แต่หนังก็ค่อนข้างทำได้โอเค ไม่ใช่หลอกด้วยผีตุ้งแช่โง่ๆ เหมือนภาคแรก และยังโยงเรื่องกลับไปหาภาคแรกได้ดีอีกด้วย เสียเรื่องเดียวที่บอก ตกลงเรื่องนี้คือกำเนิดกระดานจริงๆ เหรอ
